afgelopen weekend waren we eindelijk eens een weekendje weg met z'n tweeen. Leny had in oktober al goedkope kaartjes gekocht voor een retourvlucht naar Naga City. Naga ligt in de 'komma' van Luzon in een regio die Bicol heet. In de Filippijnen beroemd (en berucht) om het hele hete eten. Er is een gerecht, de Bicol Express, dat gemaakt wordt van klein gesneden boontjes, kokosmelk en pepertjes. Als ze rode pepertjes gebruiken, dan gaat alles goed, gebruiken ze groene, dan is een extra drankje nodig want dan maak je wel eens een foutje :-). verder wel erg lekker!
Grotere kaart weergeven
Het was wel even slikken want pas op maandag kregen we bericht van een vluchtwijziging. In plaats van een uurtje vliegen naar Naga om 11 uur, vertrekken we nu al om 6 uur en dan via manila met een paar uurtjes wachten.
Eenmaal in Naga aangekomen was het voor ons een heel ander gebied dan Cebu. Als eerste is de directe omgeving van de stad en het vliegveld zo plat als Nederland en is er heel veel rijstbouw in plaats van de mais hier. Ook zijn de wegen een heel stuk beter dan bij ons.
En ze hebben straatnaam bordjes! :-)
Het belangrijkste was echter dat we met zon uit Cebu vertrokken en in de wolken en regen in Naga aankwamen. En dat is het hele weekend zo gebleven. We hebben de zon pas weer gezien in Cebu toen we thuis waren. Helaas. We hebben dus niet helemaal dat kunnen doen wat we wilden. Ook het vinden van een hotel bleek nog een hele opgave, want juist dit weekend was er zowel de finale van de landelijke wiskunde olympiade als een conventie van de Natasha (een soort van Avon) dames.
Maar toch, met een hotel in het centrum van de stad is een rondje om de kerk gauw gemaakt :-). In de kerk lag een reliekschrijn met daarin een beeld van de plaatselijke beschermheilige.
Als je goed kijkt, dan zie je in de schrijn ook de nodige briefjes met gebeden liggen. De schrijn is open bij de voeten en zo kunnen mensen ook hun gebeden mee geven. Ik zag ook de nodige mensen bidden terwijl ze een voet vast hielden. ieder jaar in september
Het lijkt al met al een goed lopende kerk, want pontificaal in het midden van de kerk stond een hele batterij van ... hoe noem je ze eigenlijk?..
En handel is handel, deze dames zijn druk in gesprek met Leny over de novena's die zij graag voor ons bidden. Omdat Leny een buitenlandse partner heeft, is ze erg in trek. Ook hier krijg je korting bij kwantum aankopen. Voor 50 pesos bidden ze een dag, voor 100 een week en voor maar 1000 pesos wel de hele maand :-). Wij dachten dat we met dagje wel een aardig end zouden komen. Maar misschien hebben we het wel helemaal fout. . Volgens de dames was een maand natuurlijk verreweg het beste! De tijd zal het leren ..
Van de kerk in het centrum van de stad is het meestal maar een klein eindje naar de markt. Altijd leuk. Ook hier zagen wij weer wat zaken die anders zijn dan bij ons. Als eerste is de markt hier compleet overdekt en heeft hij twee verdiepingen, als was de begane grond verreweg het drukst!
In de hele Filippijnen is de zomervakantie nu begonnen en iedereen die is geslaagd is dat nu druk aan het vieren. Overal dus drukte bij restaurants en zo. Ook Wendell is na een twee jaarse cursus computeronderhoud geslaagd. Ook Cyrill heeft met succes de middelbare school afgemaakt (als een van de beste van zijn jaar) en komt dus binnenkort bij ons in huis voor zijn vervolg opleiding.
Je ziet nu dus ook overal versieringen, medailles en zo, want op ieder niveau wordt er hier op z'n amerikaans afgestudeerd met mantels en die vierkante petten die in de lucht worden gegooid. Dat begint al op pre-school. Op de markt ook een hele grote afdeling met allerlei traditionele producten en het verjaardags cadeau voor Ma ligt al op het postkantoor.
Dan is het lokale product hier de pili noot. (het vliegveld ligt ook net buiten de stad in het plaatsje Pili). Ze maken dus de wereld aan producten met de pili noot. En die kun je dus ook overal kopen. Er zijn wel maar een paar producenten, dus je koopt dezelfde producten goedkoop op de markt, iets duurder in de supermarkt en erg duur op het vliegveld :-). Wij gaan niet voor niets naar de markt..
Wat ik wel leuk vond is dat ik er overal grote stengen dun rubber zag van ongeveer een centimeter breed. In allerlei kleuren. Toeb ik vroeg waar ze die voor gebruikten, lieten ze me een katapult zien. De volgende ochtend bij het ontbijt waren er ook kinderen met een katapult op vogeltjes jacht. Dat vond ik iets minder..
En dan zijn er natuurlijk de nodige vruchten hier. De mango's zien er iets anders uit dan in Cebu, maar smaken gewoon ook erg goed. Ze maken ze hier ook anders schoon. Krijgen we in Cebu de groene mango gewoon in partjes, hier maken ze er mooie bloemetjes van..
De ananas gaat wel gewoon op z'n filippijns, maar die is hier weer een heel stuk vezeliger dan bij ons.. (als ik mezelf zo na lees, dan verfilippijns ik toch wel.. Van de kerk maak ik naadloos de stap naar eten :-)
Nog eentje dan, hier hebben ze op straat ook een combinatie die ik in Cebu nog niet tegengekomen ben. verse mangos in combinatie met allerlei kleur en smaak middelen. Voor als de mango toch niet zo rijp is?
Heel veel van de andere zaken die we wouden doen zoals een uitstapje naar Mount Mayon, een grote nog werkende vulkaan of naar het grote watersport centrum vielen dus een beetje in het water ... Ook omdat we door de vluchtwijzigingen al om 9 uur vertrokken (met vertraging vanwege het weer), maar pas om 3 uur vanuit Manila naar Cebu konden. Toch een lekker weekendje weg gehad en volgende keer beter met het weer!
Komend weekend gaan we weer met onze studenten naar San Remigio voor het vervolg van ons archeologie onderzoek...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten