Weer in Cebu

we zijn weer thuis en dat weten we ook. Het is in Cebu nog steeds net zo heet als toen we naar Nederland gingen. Binnen drie dagen had ik al weer hitte uitslag op mijn nek en zat ik twee keer per dag aan de zinkzalf, want dat doet echt wonderen! Met de huizen was alles goed, dankzij de goede zorgen van Lenys moeder en van Cyril.

De jetlag was stevig dit jaar. Meestal heb ik er niet zo heel veel last van, maar dit jaar was het voor ons beiden aardig raak en hebben we een week lang midden in de nacht een tijd wakker gelegen. Ook dat is nu weer voorbij en het gewone leven is aangebroken. Afgelopen weekend had Leny twee dagen overleg en ik zou op zaterdag met mensen van Google overleggen. Dat laatste viel wat tegen. het bleek een google gebruikersgroep over GIS en daar heb ik toch een jaar of 20 meer ervaring in dan zij hebben. Toen ik de technische dingen opgepikt had die ik kon gebruiken, ben ik dus maar weer even de stad in gegaan. 

Ik denk het bijna tijd was voor het jaarlijkse feest want het was allemaal wat drukker dan gewoonlijk. 

De laatste kabeltjes werden klaar gemaakt voor de karaoke.

En blijkbaar was het druk in de badkamer binnen en mogen de kinderen zich dan maar buiten wassen...

met wat meer eetstalletjes dan gebruikelijk en veel jonge verkoopsters

En we eten dus vanavond speenvarken. Nu weet ik weer een nieuwe reden hoe we gaten in het wegdek kunnen krijgen. Als je maar rustig een uurtje of twee barbecued op de straat komen er vanzelf barsten in het beton, of als er asfalt ligt, dan smelt daar vanzelf wel een gat in. Wat dat dan weer doet voor de smaak van het speenvarken, dat weet  ik niet. Gezien de vele flessen rum in de buurt leek het me ook niet verstandig om kritische vragen te gaan stellen ..

Zoals altijd wordt er gewoon doorgewerkt op zon- en feestdagen en deze man liep over de grote commerciele weegbrug. Vond ik wel een aardig plaatje

 Alhoewel ik regelmatig even de smoor in heb als er weer eens een brown out is of als de telefoon het weer niet doet. tegelijkertijd kun je toch ook alleen maar bewondering hebben voor de mannen die uit die spagetti zooi wel weer een werkend geheel kunnen maken. (of zouden ze een voor een een kabeltje lostrekken en kijken wie er dan gaat klagen :-)) 

De handelaar in gebruikte autobanden ziet het allemaal wel zitten. Dit zijn allemaal tweedehands autobanden uit Japan, Amerika of de US. Daar waar het profiel toch wel erg slecht is wordt er met het handje een nieuw profiel in gesneden en dan zijn ze weer klaar voor gebruik. 

 Of je kunt er natuurlijk lekker in zitten

De fietsen maker heeft natuurlijk weer andere bandjes nodig. Deze man is de hele dag bezig om velgen van nieuwe spaken te voorzien. Ik vond het altijd een rotklusje, maar hij is er vreselijk handig is.

Dat is de oogst van een half uurtje. Langer wou ik niet, want ik vond het veel en veel te heet. Zeker in een gebied waar ook de nodige diesels ronddampen. Een hoed, zakdoek om mijn nek en een fles water zijn dan toch nog niet genoeg. Ik hoop dat de temperatuur binnenkort toch weer ietsje normaler wordt. We hebben de eerste buien van het natte seizoen al, maar de bijbehorende afkoeling laat nog op zich wachten...