Hoi allemaal,
Leny en ik zijn
weer terug van een korte, maar succesvolle trip naar Tacloban. Het werk dat ik
het afgelopen half jaar voor GIZ in Leyte heb gedaan is nu over en op deze trip
kwam alles met een kanl tot een einde. Eerst een dag training voor de
gebruikers en dan een halve dag een grote activiteit voor promotie en het
officieel overhandigen van de viewer aan de provincies en gemeenten.
Al met al een
geslaagd project (al hebben we al met al drie maanden vertraging opgelopen) en
uiteindelijk is iedereen blij. Omdat we nu wat meer tijd hadden zijn Leny en ik
al op zondag morgen vertrokken zodat we ook een tacloban bij daglicht konden
zien en dat was wel de moeite waard. We zaten dit keer in het Leyte Park hotel
met een waanzinnig uitzicht op Samar.
Het hotel zelf, ooit gebouwd door de
familie van Imelda Marcos die uit Tacloban kwam, kon hier en daar wel een likje
verf en zo gebruiken, maar waar is dat hier niet het geval J
De volgende
morgen beginnen we, uiteraard, later dan gepland want sommige deelnemers moeten
meer dan 3 uur reizen om hier te zijn. Dus is er alle tijd om bij te praten met
de GIS mensen,
Even op de foto
te gaan
En dan loopt de
zaal langzaam maar zeker vol en kan ik van start met de training.
Zowel voor
mij en mijn keel en voor de deelnemers is wel erg prettig als er veel en
logische oefeningen zijn.
Dus als ik dan uitleg hoe ik de training wil doen en waar en wanneer zij
aan de knoppen mogen zitten, gaat iedereen druk aan de gang. Ik heb gemerkt dat
die openheid en ruimte voor eigen inbreng erg wordt gewaardeerd en hier door de
‘experts’ niet altijd wordt gedaan. Die horen zichzelf te graag praten :-)
Op een gegeven
moment gaan ze dan ook elkaar helpen bij problemen, en dan is mijn project al
weer voor meer dan de helft geslaagd J.
Na nog een rondje
vraag en antwoord en de verplichte groepsfoto ..
.. gaan een paar man nog een half
uurtje door en voor de rest van ons is het dan toch echt wel avaond en gaan
leny en ik nog even de stad in om op de markt te kijken naar de lokale
produkten. Ze eten hier onder andere ook jonge scheuten van varens…
De volgende dag
is het dan de grote dag en dan gaat er aan alle kanten een tandje bij. Ineens
is de aankleding van de zaal beter geregeld…
Is er een mooier en groter spandoek
Zijn de hapjes lekkerder en worden ze mooier gepresenteerd
Hier wachten Doc
Mayer (de directeur van het Duitse Decentralisatie programma) en ik op de
politieke hotemetoten.
En dan mogen we
van start. Hier in de Filippijnen beginnen alle activiteiten officieel met
eerst gebed en dan het volkslied. Iedereen staat dan en kijkt ook naar de vlag.
Er is dus ook altijd een Filippijnse vlag in dit soort zaaltjes.
En dan komen de speeches van hotemoten en dan wordt de viewer die we gemaakt hebben officieel overgedragen aan de vice gouverneurs vande twee provincies, die het dan op hun beurt weer overdragen aan hun gemeenten.
Daarna, ook heel
filippijns, krijg ik een certificaat uitgereikt als dank voor de bewezen
diensten. Ik krijg hem uit handen van Doc Mayer en Vince, een van hun senior
medewerkers in Leyte, leest dan letterlijk de hele tekst voor aan de zaal. Deze
komt bij de collectie in het trapgat.
Daarna is het dan mijn beurt om in een
halfuurtje uit te leggen wat we nu eigenlijk gedaan hebben en waarom dat nu zo
mooi is. Dan komen er nog een paar vragen uit de zaal, voor een deel van
overheidsdiensten of ze alsnog kunnen deelnemen en data kunnen leveren. Op dat
moment zie ik grote glimlachen en knikkende gezichten van de mensen van GIZ
achter in de zaal. Op dat moment dacht ik dat we er waren.
Er is pers, radiom tv en krant. UIteraard is de TV voor de echte bonzen, de vice gouverneur en Doc Mayer. De krant en de radio zijn voor mij en dat is ook wel leuk.
Dan na de lunch
zijn we klaar, kunnen we even uitrusten en zitten we on half drie weer in de
auto naar ormoc om daar even te eten en dan om 7 uur de boot weer te pakken
naar cebu. Tegen een uur of 10 zijn we dan weer thuis. Uiteindelijk iedereen
blij.
Doc Mayer en de
andere GIZ mensen uit Manila zijn blij te zien hoe wij dingen doen en er komen
meer openingen voor projecten. Ook komt nu dr vraag of de projecten direct
kunnen indienen en niet via geoplan. Leny heeft eind mei een Gabriela Seminar
in Manila en ik wou dan mee, even naar de ambassade en zo. Of leny dan ook kan
komen praten met de gender mensen van GIZ en of ik eventueel interesse heb om
een eerste workshop te houden in Butuan City , Mindanao …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten