wat achterstallig onderhoud

Hoi allemaal,

de deadline is gehaald een half uurtje geleden, dus ik krijg mijn laatste salaris van dit jaar nog voor de kerst overgemaakt :-). Nu dus even tijd voor wat achterstallig onderhoud, want het is lekker druk geweest de afgelopen maand. Als eerste zijn Leny en ik begin november langs Oslob geweest om nog wat papierwinkel voor ons perceel te regelen.

Terwijl Leny in het gemeentehuis is, loop ik een beetje rond en ik blij om te zien dat het oude gebouw naast de kerk druk wordt opgeknapt. Dat wordt mooi!

Heel erg veel was er niet te melden. De papieren waren nog steeds niet helemaal in orde, maar dat is niet zo heel gek als er 5 instanties bij betrokken zijn die allemaal hun eigen formulieren hebben en niets coordineren en zo. Als alles goed is, dan klopt he nu wel. Al kunnen we officieel de komende 4 jaar nog steeds niets, maar rondom de kerst gaan we weer even buurten, met een kerst cadeautje voor de betreffende ambtenaar :-). 

 Om niet op een dag helemaal heen en weer te hoeven rijden, slapen we een nachtje in Santander, een kiloneter of 20 van Oslob helemaal op de punt van Cebu met een heel mooi uitzicht op Negros. Een goede uitvalsbasis voor een dagje Dumaguete de volgende keer. Je kunt nu ook het shirt zien dat ik veel draag in verband met mijn vitiligo.

Vooral vanuit het zwembad was het uitzicht op Negros wel erg mooi. Ons perceel lag er nog gewoon bij. Wat minder mooi is is dat onze buren gewoon doorgaan met bouwen en dat er nu een kneiter van en vrijstaand lift koker staat. Ik hoop wel dat ze daar nog bomen of zo omheen gaan zetten, want 'ons uitzicht' is nu wel aardig bedorven. 

Het weekend erop was er een grote activiteit van een van de grote radiostations in de universiteit van Cyril. Een hele hoop overheids services (die ze anders niet echt verlenen), trainingen, workshops en nog veel meer. Uiteraard waren Leny en de dames ook van de partij en ik heb lekker met de camera rond gelopen.

Sinds de Filippijnen een keer gelijk gespeeld hebben tegen Vietnam is voetbal razend populair geworden, dus is er een workshop voetbal. Afgelopen week was zelfs David Beckham hier met de LA galaxy voor een demonstratiewedstrijd tegen het Filippijnse nationale elftal. Het werd slechts 6-1 :-)

Uiteraard lopen er op zo'n activiteit hordes kinderen rond, ideaal voor een fotograaf :-)

Sommige stukjes Cebu zijn best wel kleurrijk. Verder was het best aardig om eens op een publieke universiteit rond te kijken. Het geld gaat in ieder geval in onderhoud zitten. Dat was vreselijk en dan niet alleen maar omdat je de toiletten vanaf de andere kant van het gebouw kunt ruiken. Erg veel achterstallig onderhoud, corruptie (wel ventilatoren in de klas en ook wel de aan-uit schakeling, maar geen kabels ertussen. Waar zou dat budget toch gebleven zijn... 

Op de zestiende heb ik in Maasin City in Southern Leyte een presentatie gegeven in het kader van de wereld GIS dag. Erg leuk, maar ook wel vermoeiend. Op een dag heen en dan om 10 uur in de avond aankomen in het hotel, eten en naar bed en dan de volgende dag presentatie en terug naar Cebu en ook weer om 11 uur 's avonds thuis komen. 

Maar, zoals gezegd, het was wel erg leuk en we hadden een hele gym hal vol met mensen, vooral veel studenten, maar ook de nodige overheids mensen en gemeente personeel. Ze hadden er een aardige media campagne aan gehangen, dus "mijn naam is genoemd": in de Philippine Information Agency, maar ook in het lokale Cebuano nieuws

Een zaal lekker vol met mensen

Die dan allemaal druk aan het luisteren zijn

In de Filippijnen krijg je altijd een plakkaat als je wat doet, de certificate of appreciation en ik heb deze maand aardig gescoord. Hier samen met de dean van computer sciences van de Universiteit van Southern Leyte, de burgemeester van Maasin City en Vince, een van de mensen van GIZ

 Er was ruimte voor een poster en in de middag gingen alle studenten met een GPS op pad in Maasin. Het was goed warm, dus het park naast de gym hal werd druk bezocht.

 Niet zo erg, want daar kom ik altijd wel weer leuke kinderkoppies tegen :-)

Aan het einde van de dag nog even de verplichte groepsfoto's en dat duurt altijd een hele tijd, want de fotograaf krijgt van alle kanten camera's en mobiele telefoons aangereikt en blijft dan maar klikken

En als dan het officiële deel van de foto'sis afgerond, dan moet ik ook nog eens op de foto met iedere klas, gemeente en weet ik wat. Op de een of andere manier hebben de meeste Filippijnse sprekers dat veel minder :-)

Ook wel verrassend: gewoon tijdens de presentaties gaat het werk aan de overkapping gewoon door. De mannen zijn dan wel gezekerd, het materiaal niet allemaal en de vonken van het lassen vallen net niet op het publiek. 

De week daarop heb ik gesproken in Iloilo op de regionale ontwikkelings bijeenkomst.Een zaal met zeker zo'n 30 burgemeesters, drie gouverneurs van provincies en een hele hoop hoge overheidsdienaren, zowel uit Manilla als uit de regio. Het was weer een dagje heen en weer vliegen, dus ik heb geen foto's, maar ik ben zeker 40 visitekaartjes lichter geworden (maar nog geen follow ups) en weer een certificaat rijker :-)

De week erop hadden we een vrije dag en was het wel eens aardig om te zien hoe in Deca het vuilnis wordt opgehaald (al doen ze dat meestal niet). Je moet er dus niet achter rijden...

 het biologische en restafval wordt op de auto gesorteerd. En dat duurt even. En omdat ze nog maar eens in de week (of soms twee weken) komen, heeft iedereen heel veel afval. Ik heb de ramen van de werkkamer maar even dichtgedaan terwijl ze bezig waren, want het meurde gigantisch!

Vorige week dan nog twee dagen cursus gegeven aan een mand 120 van de gemeente Cebu. Weer geen foto's maar wel erg leuk om te doen en ik krijg hier naar alle waarschijnlijk een redelijk groot contract voor 2012 uit. Dat was het eigenlijk wel zo'n beetje voor November. May ann, zwanger op onze bruiloft is jarig op de laatste dag van de maand en ik had even tijd om een foto te maken van de jongste aanwinst van de familie