kerstfeestjes ...

de donkere dagen voor kerst zijn hier helemaal niet zo donker, of je moet in Mindanao of Negros Occidental wonen, dan is het goed mis. In de rest van het land, dus ook in Cebu, gaan we gewoon van kerstfeestje naar kerstfeestje. Hier een paar impressies van de eerste 3 (en dan zijn er nog twee waar Leny alleen heen is geweest :-)

Op het werk is het altijd groot feest waarbij elke afdeling ook stukjes moet opvoeren op basis van een vastgesteld thema. Vorig jaar mocht ik meedoen in de jury, dit jaar kreeg ik (ondanks wat tegenstribbelen) toch een rol.

Voor de dames is het een dag van opdoffen en kostumeren. De make up duurt ook hier tijden (wat dat betreft lijkt het wel een beetje op een bruiloft :-)

 Voor de jongeren zijn de rollen van Jozef en Maria vastgelegd

Voor mij is een pak (toepasselijk) Amerikana meestal wel voldoende :-). Dat komt goed uit, want daar voel ik me een stuk lekkerder in dan opgedoft and BeeGee of zo :-)

 Uiteindelijk mag het resultaat er dan wel zijn

En van onze "michael Jackson look-alike" mag iedereen zelf maar uitmaken wat hij er van vindt :-). Ik had mezelf voor de kerst een flitser voor mijn camera cadeau gedaan en daar ben ik toch wel erg blij mee. Dat maakt het maken van foto's binnen toch wel een stuk gemakkelijker, al kan er nog steeds van alles mis gaan..

Op zaterdag hadden we dan twee kerstfeesten uit Leny's netwerk. Eerst met de dames van het welcome house een kerstfeest in de binnenstad. het Welcome house wordt gerund door een non, sister Tonnette, en is een opvanghuis voor de straat hoertjes in de binnenstad. Naast een opvanghuis is het ook een plek waar ze uit het leven kunnen stappen en verschillende beroeps vaardigheden en alternatieve carrieres kunnen krijgen. 

 Ik was allereerst erg verbaasd over de hoeveelheid dames die er was, maar al met al was het best gezellig en hier in Cebu is en blijft het een wonder hoe een camera het ijs kan  breken...

 natuurlijk zijn er bij zo'n gelegenheid de nodige kinderen en dat komt dan altijd wel weer mooi uit voor mij :-)

 En ballonnen doen het ook altijd goed hier, zowel bij jong als bij oud!

Toen we daar uit gefeest waren, of eigenlijk toen iedereen te eten en te drinken had gehad, konden we lopend op pad naar het laatste kerstfeest van de dag. Hier werd vooral veel en hard gezongen. Het idee van de olympische spelen, meedoen is belangrijker dan winnen :-). 

Maar voor Leny, Sarah en Marinet (in het blauw), allemaal van de vrouwenbeweging, was het een reunie met  af en toe een gevecht om de microfoon.

Gisteren hebben we kleren uitgedeeld in een kinderdag verblijf in Minglanilla, maar die fotos zitten nog in de camera, dus dat wordt nog even wachten.