woensdag 5 januari 2011

de medische missie

Hoi allemaal,

dit is alweer een tijdje geleden, maar nog voor de kerst ben ik mee geweest met een medische missie in Sibonga in het zuiden van Cebu. Deze missie was georganiseerd door de fair trade club samen met (jawel) de Rotary. Het werd georganiseerd in de sporthal van een barangay in Sibonga. In de meeste dorpen in Cebu is de medische zorg matig (als je wel geld hebt) tot slecht of zelfs niet aanwezig (als je geen geld hebt). Deze keer was het een behoorlijke grote missie met een aantal tandartsen, artsen, een oogarts, verpleegsters en zelfs een chirurg. Ook heel belangrijk was dat er deze keer een behoorlijke hoeveelheid medicijnen aanwezig waren. Veel mensen gaan namelijk niet naar de dokter (ook niet als deze gratis is) als er geen medicijnen zijn. Dood ga je dan toch redeneren ze en dan hebben we in ieder geval het geld van de dokter weer bespaard. Opvallend was wel dat we heel snel door de paracetamol heen waren. Een aspirientje en een aai over de bol werken hier blijkbaar ook wel :-).

Het was heel erg druk, al voordat we aankwamen.


 Dan na de eerste aanmelding werden de 'vitale kenmerken' opgenomen, dus lengte gewicht, leeftijd, bloeddruk, temperatuur etc. Dat doen ze altijd. Altijd als je bij een dokter komt doen ze dit, zelfs als je komt om een herhalingsrecept voor de medicijnen. Ze registreren wat af hier!
Dan volgt de doorverwijzing


Naar de dokter


De oogarts


Of de tandarts.

De tandarts dat was aardig productie werk. In totaal zijn er bij meer dan 120 tanden en kiezen getrokken. Bij sommige mensen meer dan 1. Ze hadden ook maar twee keuzes. Doet het zeer ja of nee. Trekken of laten zitten. Meestal trekken dus. Dit ging ook niet altijd even zachtzinnig en ik heel wat mensen bloed zijn uitspugen. 

Er zijn geen tandarts stoelen met goede verlichting en een hoofdsteun. Dus soms moet een zaklampje uitkomst bieden en soms moeten de familie leden het hoofd van de patiënt even vasthouden zodat er iets meer kracht kan worden gezet.

En dan als je klaar bent even op een watje bijten tot het bloeden gestopt is,

 een paar paracetamolletjes halen en klaar.

En een paar tubetjes tandpasta

Wat best wel veel indruk op me gemaakt heeft is dat er gewoon geopereerd is onder deze omstandigheden. Een man werd door familie binnengebracht liggend op een bank. Ze hebben meer dan een uur gelopen om hem te brengen want hij had heel veel pijn en kon niet meer lopen.


Hij is door een Filippijnse arts uit Australië onderzocht en hij bleek een grote cyste in de buikholte te hebben! 

Dus naar de operatie kamer:
 Deze ruimte is verder niet ontsmet of zo, de vloer is niet gedweild, gewoon niets. Een party tent en een paar dekens voor de privacy. In deze tent werden eenvoudige operaties uitgevoerd. Bij de man op de foto is een cyste van bij 10 cm in doorsnee weggehaald. Tijdens de operatie kijkt de familie ook gewoon mee. Wat je niet ziet (en ook niet ruikt) is dat er aan beide kanten van de operatie kamer een toegang naar de toiletten was... 
Komt aan de andere kant ook wel weer goed uit, want dan is er in ieder geval water voor het ontsmetten van de apparatuur. 


Opluchting bij de moeder en daarna is hij met wat medicijnen weer door de familie en buren op het bankje naar huis gedragen ...
En het leven gaat gewoon weer door! Volgende patiënt! 

In totaal hebben de dokters meer dan 400 mensen geholpen, variërend van een aai over de bol tot operatie en de tandartsen meer dan 120! Niet gek voor een dagje werk. Ook niet voor mij: na 300 foto's gaf de batterij van de camera de geest. Toch maar een reserve kopen!

Veel liefs,

Ubo

Geen opmerkingen:

Een reactie posten