dinsdag 18 januari 2011

Sinulog!

Carnaval op z'n Filippijns.

het grote feest is hier dat er grote groepen van wijken van Cebu, maar ook uit dorpen en steden uit de zuidelijke Filippijnen strijden voor de grote prijs en de groepen zijn echt groot. Ik geloof dat er een minimum is van 38 dansers en dan allemaal met eigen muziek, kostuums etcetera. De eigen muziek valt een beetje tegen, want iedere groep moet verplicht de vast muziek gebruiken die bij het feest hoort en de dans hoort op de een of andere manier ook de twee stappen vooruit en een achteruit te gebruiken. Zoals altijd bij een feest in de Cebu, is het druk en is er eten:

Ik denk dat deze famile niet van het parkeer terrein af geweest is. Een heel speenvarken hebben ze meegenomen. Zoals je kunt zien is de huid het lekkerst en die is dus al voor een groot deel soldaat gemaakt.

De straat verkopers hebben een goede dag en of deze man nu gebarbecuede kip of rookworst verkoopt is me niet helemaal duidelijk geworden.
Zijn humeur lijdt er in ieder geval niet onder

Voor een reden die me nog steeds niet duidelijk is worden er speciaal vandaag heel veel maskers verkocht en gedragen. Ook deze zijn voor jong en oud


En dan waar het natuurlijk om gaat. De grote dansgroepen bestaan grofweg uit drie onderdelen. Deel een is de koningin van de groep. Een mooie dame in de mooiste jurk die het beeld van Santo Nino aan de menigte showt. Naast de straat parade heeft zij ook nog een eigen dansnummer in de sportcomplex en kan ze forse geld prijzen winnen.




Dan heft iedere groe een groot aandeel aan dansers die een hele zware taak hebben want ze beginnen om 9 uur 's ochtends en stoppen pas om 7 uur 's avonds en zij krijgen iets minder support en begrip dan hun 'koninginnen' 



Zoals je mogelijk kunt zien, zijn de kostuums in veel gevallen op de Spaanse geschiedenis, op traditionele beroepen en zo en op puur fantasie.



Uit Cebu City doen er zelfs een paar scholen mee en daar zijn toch wel heel jonge kinderen bij.

Tenslotte heeft iedere groep natuurlijk zijn eigen muzikanten met een paar hele grote trommels!

 En als je dan muziek maakt, dan mag het ook wel hard!
 toch wel een beetje nerveus of hij het wel goed doet!

Deze grote trommels staan op een klein karretje en de jongen op de voorgrond is aan het duwen.
Voor een goed feest heb je dan ook nog publiek nodig. En dat was er. Uit de hele Filippijnen komen ze naar Cebu. Dit weekend zijn alle hotels volgeboekt en het was moeilijk om vliegtickets van en naar Cebu te krijgen.


Zelfs Filippino's weten af en toe niet wat ze zien :-)  Vader en zoon met hetzelfde kapsel 

Ook heel veel buitenlanders ...




bijna aan het eind op de terugweg. Het is niet mistig, dit is de plek waar ik de 'rookworsten stal' van eerder heb gefotografeerd. Hij heeft een paar collega's :-)

En dan de laatste. Ook als alles op z'n kop staat, blijven er een paar zekerheden in het leven hier in Cebu en een daarvan is dat vechthanen belangrijker zijn dan autos



uiteindelijk moet de haan een goed plekje hebben ..

zondag 16 januari 2011

Pit Senor

Hoi allemaal,

Het was weer de derde zondag van Januari en hier in Cebu betekent dat Sinulog! het grote feest van de beschermheilige van Cebu, Senor Santo Nino. En in deze tijd is dan zowel feest als geloof overal aanwezig! Gedurende meer dan een week zijn er overal processies, feesten en wat nog meer. De grote culminatie voor de 'echte' gelovigen is op zaterdag als er een processie is waar meer dan een miljoen! mensen aan deelnemen en voor de rest van ons is er op zondag een groot feest. Een soort carnaval, maar dan weer anders. Hier de plaatjes en wat toelichting van de processie Die van het carnaval volgen, want die moet ik nog uitzoeken.

dit is de schrijn met het beeldje van Santo Nino. volgens de overlevering is het beeldje met Magellaan naar de Filipijnen gekomen en hier gebleven. Vervolgens is de kerk in de brand gegaan, maar het beeldje is gespaard gebleven. Sindsdien is het dus de beschermheilige van Cebu. Hij heeft daarna het feit nog meerdere malen herhaald want er zijn er hier heel veel branden en in veel gevallen is Santo Nino het eerste (met de tv) dat gered wordt! Hij is wel vreselijk populair hier in Cebu. In de kathedraal zijn er altijd lange rijen om hem te aanbidden en ik zag vorige week zelfs een jeepney met een hele mooie schildering: Santo Nino in het uniform van de parkeerwachters!

Ondanks de regen was het nog vreselijk druk. Zoals ik zei, ongeveer een miljoen mensen en ze komen nu vanuit de hele Filipijnen. Wat ook wel aardig is dat heel veel mensen hun heilige van thuis meenemen.
en jong of oud, man of vrouw. Het maakt allemaal niet uit!

Het is ook een soort van uitje voor heel veel groepen. Ik heb hele groepen gezien allemaal met hetzelfde shirt, school uniform of, zoals hier, verpleegsters uniform! 
Helaas regende het pijpenstelen een groot deel van de dag




woensdag 5 januari 2011

de medische missie

Hoi allemaal,

dit is alweer een tijdje geleden, maar nog voor de kerst ben ik mee geweest met een medische missie in Sibonga in het zuiden van Cebu. Deze missie was georganiseerd door de fair trade club samen met (jawel) de Rotary. Het werd georganiseerd in de sporthal van een barangay in Sibonga. In de meeste dorpen in Cebu is de medische zorg matig (als je wel geld hebt) tot slecht of zelfs niet aanwezig (als je geen geld hebt). Deze keer was het een behoorlijke grote missie met een aantal tandartsen, artsen, een oogarts, verpleegsters en zelfs een chirurg. Ook heel belangrijk was dat er deze keer een behoorlijke hoeveelheid medicijnen aanwezig waren. Veel mensen gaan namelijk niet naar de dokter (ook niet als deze gratis is) als er geen medicijnen zijn. Dood ga je dan toch redeneren ze en dan hebben we in ieder geval het geld van de dokter weer bespaard. Opvallend was wel dat we heel snel door de paracetamol heen waren. Een aspirientje en een aai over de bol werken hier blijkbaar ook wel :-).

Het was heel erg druk, al voordat we aankwamen.


 Dan na de eerste aanmelding werden de 'vitale kenmerken' opgenomen, dus lengte gewicht, leeftijd, bloeddruk, temperatuur etc. Dat doen ze altijd. Altijd als je bij een dokter komt doen ze dit, zelfs als je komt om een herhalingsrecept voor de medicijnen. Ze registreren wat af hier!
Dan volgt de doorverwijzing


Naar de dokter


De oogarts


Of de tandarts.

De tandarts dat was aardig productie werk. In totaal zijn er bij meer dan 120 tanden en kiezen getrokken. Bij sommige mensen meer dan 1. Ze hadden ook maar twee keuzes. Doet het zeer ja of nee. Trekken of laten zitten. Meestal trekken dus. Dit ging ook niet altijd even zachtzinnig en ik heel wat mensen bloed zijn uitspugen. 

Er zijn geen tandarts stoelen met goede verlichting en een hoofdsteun. Dus soms moet een zaklampje uitkomst bieden en soms moeten de familie leden het hoofd van de patiënt even vasthouden zodat er iets meer kracht kan worden gezet.

En dan als je klaar bent even op een watje bijten tot het bloeden gestopt is,

 een paar paracetamolletjes halen en klaar.

En een paar tubetjes tandpasta

Wat best wel veel indruk op me gemaakt heeft is dat er gewoon geopereerd is onder deze omstandigheden. Een man werd door familie binnengebracht liggend op een bank. Ze hebben meer dan een uur gelopen om hem te brengen want hij had heel veel pijn en kon niet meer lopen.


Hij is door een Filippijnse arts uit Australië onderzocht en hij bleek een grote cyste in de buikholte te hebben! 

Dus naar de operatie kamer:
 Deze ruimte is verder niet ontsmet of zo, de vloer is niet gedweild, gewoon niets. Een party tent en een paar dekens voor de privacy. In deze tent werden eenvoudige operaties uitgevoerd. Bij de man op de foto is een cyste van bij 10 cm in doorsnee weggehaald. Tijdens de operatie kijkt de familie ook gewoon mee. Wat je niet ziet (en ook niet ruikt) is dat er aan beide kanten van de operatie kamer een toegang naar de toiletten was... 
Komt aan de andere kant ook wel weer goed uit, want dan is er in ieder geval water voor het ontsmetten van de apparatuur. 


Opluchting bij de moeder en daarna is hij met wat medicijnen weer door de familie en buren op het bankje naar huis gedragen ...
En het leven gaat gewoon weer door! Volgende patiënt! 

In totaal hebben de dokters meer dan 400 mensen geholpen, variërend van een aai over de bol tot operatie en de tandartsen meer dan 120! Niet gek voor een dagje werk. Ook niet voor mij: na 300 foto's gaf de batterij van de camera de geest. Toch maar een reserve kopen!

Veel liefs,

Ubo

zondag 2 januari 2011

Gelukkig nieuwjaar!

 Ook vanuit Cebu City waar het op oud en nieuw gelukkig droog was en niet te warm. Hier in Cebu vallen de oliebollen ook in de smaak.
Zo veel in de smaak zelfs dat het restant van de oliebollen mee naar huis is genomen en (naar later blijkt) dezelfde nacht nog is opgegeten. :-) Na het eten, lekker filippijns, de karaoke.
En het showen van de nieuwe kleren
Leny en Jullian

En dan is er uiteraard ook vuurwerk. De herrie daarvan valt wel mee, die van de karaoke in de buurt en de vele 'dance' parties is veel erger. Wat ook wel leuk is, is dat er in de Filippijnen geen officiele tijd is. Die varieert dus van persoon tot persoon en van overheids instantie tot school. Je kunt dus een ministerie hier om twaalf uur verlaten om dan om kwart voor twaalf een een kwartier later bij een ander aan te komen. Er is nu wel een wetsvoorstel om een centrale tijd aan te nemen. Dat betekent dus ook dat mensen op verschillende momenten besluiten dat het middernacht is. Het vuurwerk begint dat ook op verschillende momenten :-). Je kunt er niet, zoals in nederland, je klok op gelijk zetten. 
De kinderen hier in de wijk zijn de volgende morgen heel druk in de weer met het verzamelen van de restanten en daar wordt dan weer druk mee gespeeld. De troep viel dus wel mee. Daarnaast worden hier vooral oude kranten gebruikt voor de rotjes, dus de straten zijn niet helemaal rood zoals in Nederland. 

De volgende morgen vroeg zijn we dan op weg gegaan naar ons strandje en dat bleek een hele family happening te worden. Twee auto's Filippijns vol, dus een man of 15. Eerst lunch achter de kerk in Oslob. 
Een man of vijf missen nog in deze foto!

En dan naar ons perceel. Het uitzicht is nog steeds geweldig!

Dan via een klein pad van de buren zijn we naar beneden geklauterd. 

En dat was een hele klauter, maar het lukt. Eenmaal beneden was het nog steeds mooi.
Eenmaal beneden zagen we dat de buren heel druk aan het bouwen zijn en dat zij ook een weg naar beneden hebben aangelegd. Er was nu niemand, maar een volgende keer toch maar eens vragen hoe zij dat gedaan hebben. Ook bleek de grond wat steiler te zijn dan we dachten en we moeten het echt eerst opschonen en opnieuw laten inmeten voor we iets kunnen gaan doen. Leny gaat op de Universiteit eens navragen bij haar kennisen van de faculteit architectuur. Ook bleek het strand niet zo zandig te zijn als we dachten, want er liggen hele platen geelachtige steen. Heeft wel weer als voordeel dat er voldoende rotsen liggen voor muurtjes en zo...
 een blik terug van ons stuk naar de buren aan een kant
 en een overzicht van ons stuk
 je kunt zien dat het af en toe behoorlijk steil is en dat we ook aan de onderkant af en toe een muurtje moeten gaan maken om de grond van de zee te beschermen. We hoorden dat er met storm en zo de zee af en toe behoorlijk hoog komt. De grond bij ons is deels zand en deels rotsen en vooral dat zandige deel zal toch wel wat beschermd moeten worden. Ik denk ook dat we er niet aan ontkomen om toch een soort van terrassen aan te gaan leggen om de boel toegankelijk te maken. Gelukkig is arbeid hier een stuk goedkoper dan materiaal.
De steen met het boompje erop is het eind van ons perceel (als we goed zijn ingelicht). 

en toen begon het te regenen. En te regenen. En te regenen. Dus geen foto's meer. Je kunt op de foto hierboven nog net een klein piertje zien tussen de stenen in. Dat is een van een klein resort en daar zijn we heen gerend om de schuilen en om later de trappen omhoog te gebruiken om terug naar de weg te gaan. Een lekkere praatgrage beheerder en wat blijkt....
Het is eigendom van een Nederlander die met zijn vrouw in een andere voorstad van Cebu woont :-). Moeten we binnenkort dus ook maar eens mee gaan praten. 

Nu eerst even de laatste administratie op order brengen en dan eens opnieuw laten inmeten en opschonen en dan gaan we denken over de mogelijkheden.. Als je nieuwsgierig bent, dan kun je hier kijken dan zie je in google maps precies waar het ligt.


View lot oslob in a larger map


Liefs,

Ubo