Een van de dingen die we al lang wilden doen is een tochtje over de Bojo River in Aloguinsan. Dit is een van de (helaas weinige) geslaagde eco tours in Cebu en we hebben er een hoop over gehoord. Aloguinsan is een klein gat aan de westkant van Cebu en uurtje of twee van de stad. We wilden er al lang naar toe, maar het is er nog nooit van gekomen. Gisteren is het dus wel gelukt. Leny geeft een vak over ontwikkeling en daar zit een eco tourisme onderwerp in en gisteren was het een vrije dag. Dus gingen we in een busje samen met haar studenten op pad. En het was leuk!
De eerste stop bleek te zijn in een parkje achter het gemeentehuis waar het uitzicht over de zee en Negros wel heel mooi was, maar nu ook weer niet heel bijzonder. We hebben wel meer van dit soort fraaie doorkijkjes
Maar dat was de ruine van de uitkijk toren die in de 18e eeuw gebouwd was als "wapen" tegen de slaven tochten vanuit Mindanao wel. Heel aardig vond ik wel de begeleidende teksten van de gids. De wachttoren is vooral als uitkijk gebouwd en niet zo zeer als verdedigings werk. Vooral dus waarschuwen dat iedereen op tijd kan vluchten. En dat wordt dan aangevoerd als teken van de moed van de bevolking :-)
De volgende stop was bij de kerk waar voor een gigantische acacia staat. Deze is nu ook afgebeeld in het tourisme logo van Aloguinsan.
De kerk heeft wel een mooi verhaal: De enige manier om in de kerk te komen is letterlijk door het doopvont heen. Je kunt de witte hekjes nog zien op de foto hieronder. De gedachte is dat je als je niet gedoopt bent niets in de kerk te zoeken hebt en als je er dan toch komt, dan ben je in ieder automatisch gedoopt :-)
Dan was er een kleine, maar hele aardige biologische boerderij waar ze de passievruchten gewoon als halve schaduw voorziener hebben geplant over de oprijlaan.
Ze weer eens bamboe muurtjes op een heel andere manier maakten.
En waar de mini-komkommertjes als extra schaduwplant de ramen beschermen. Al met al erg leuk.
Daarna mogen we door naar waar het eigenlijk allemaal om ging: de rivier toer. Bij aankomst krijgen we allemaal een ketting omgehangen.
En mogen we het laatste eindje lopen naar de rivier
en jong..
daarna werden toegezongen
en stond er voor iedereen een verse kokosnoot klaar, vol met melk.
En al die tijd gaat het gedonderjaag in en op het water natuurlijk gewoon door. Misschien wel een beetje harder dan normaal als ze zien dat ik de camera pak.
Naast de vaartochtjes hebben ze ook een aardig bamboe pad door de mangroven aangelegd.
Als we dan op weg mogen, gaan we eerst door een heel smal riviertje,
Dat snel wat breder wordt
en waar het langzaam maar zeker ook wat ruiger wordt en de oevers worden wat hoger
Om dan uiteindelijk wel heel mooi in de zee uit te komen. Hier kon een uurtje of zo gezwommen worden in heel erg helder water.
Om dan weer terug te moeten.
Zoals gezegd, het was leuk! Maar ook heel erg warm. Zeker als de zwemkleren nog inde auto liggen en je verplicht een zwemvest aan moet!
terug bij het bezoekers centrum hebben Leny en ik nog een eindje over het mangroven pad gewandeld en daarna was het weer tijd om in de auto te stappen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten