maandag 2 januari 2012

de doos

Gelukkig Nieuwjaar allemaal. We zijn weer lekker druk geweest de afgelopen periode, dus ik heb weer het nodige te schrijven. Een paar dagen voor de kerst zijn we met de dames van de Women's Resource Center of Visayas naar Vito in Minglanilla geweest. Daar is mede dankzij hen een nieuw kinderdagverblijf geopend in de bergen. Dat was ook wel nodig, want met de auto duurde het al bijna 20 minuten om van het oude kinderdagverblijf in het dorp naar het nieuwe te komen. En dat is wel heel erg ver lopen. Er was wat geld voor speelgoed voor het nieuwe verblijf en wij hebben goed in de doos getast voor pennen, schriften, wat speelgoed en een tasje kleren voor de kinderen. 
zoals gebruikelijk spreken we af bij de kerk in Minglanilla en die is al helemaal in kerststemming. 

 En als we dan een half uurtje later aankomen, is iedereen toch wel blij ons te zien
en is er natuurlijk het gebruikelijke welkomst comiteetje!
In dit geval zelfs meer dan een.


 En sommigen bestuderen je wat meer.
 Eenmaal binnen blijkt toch alles wel op Filippijns kinder formaat
 En dat wordt pas echt duidelijk als je er naast gaat zitten :-)

Maar laten we eerlijk wezen, uiteindelijk gaat het toch om de tassen op de achtergrond (en de doos die dan nog op de grond staat). 

 Na de gebruikelijke uitstalling van de cadeautjes en de groeps fotos

Wordt dan het speelgoed dat WRCV heeft verzameld (en dat deels uit deze en eerdere dozen komt) officieel aan de leidsters van het kinderdagverblijf overhandigd. 
 Dan is het tijd voor een aantal spelletjes met kleine cadeautjes voor de winnaars en deze dames en heren waren geselecteerd om het Filippijnse volkslied te zingen. Dat gebeurt bij bijna elke officiële activiteit hier in het land. 
En dan is het eindelijk tijd voor de inhoud van die mysterieuze tassen .... 




 En de juf heeft zelf (natuurlijk) ook een kind op het dagverblijf

 Nog even wachten tot je broertje ook een tas krijgt en dan is het tijd om te eten...
 Sarah met de dames is even een luchtje aan het scheppen, want het is best warm binnen. het 'Parents effectiveness seminar" is eigenlijk niet veel meer dan een kort seminar over kinderen opvoeden zonder slaan en schelden, want dat is (helaas) nog heel gewoon.
 En intussen hebben ze binnen twee toetjes ...
 Of je bent druk bezig met het eten geven van je broertje..
 En als je eten dan op is, dan toch maar even buiten die rare buitenlander in de gaten houden.
En dan na wat kokosmelk, is het ook voor ons tijd om te gaan. 



Het was weer erg leuk om te doen en bedankt voor alle spullen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten