Als alles goed gaat dan heb ik een kans om een eerste foto tentoonstelling te hebben komende Februari. Een collega van Leny die ook directrice is van een stichting hier is geïnteresseerd in mijn werk. Ik heb al eerder wat werk voor haar gedaan (en betaald gekregen :-)), dus ik vind dit wel een leuke uitdaging.
Het idee is dat ik een serie foto's maak van hoe ik, als buitenlander, Cebu City bekijk en dat zij dan studenten en mogelijk andere fotografen uitnodigt om daar hun visie tegenover te zetten. Als alles doorgaat, dan is er komende februari een 'art month' in Cebu en gaan we kijken of we dat in SM geëxposeerd krijgen. Leuk dus!
Ik heb inmiddels een heel lijstje van foto's die ik heb, maar ook foto's die ik nog wil maken. En nu blijkt dat ik eigenlijk heel weinig foto's heb van jeepneys. Leny moest weer werken afgelopen zaterdag, dus ik ben een uurtje of zo bij Country Mall gaan staan. Foto's maken.
Aangezien ik hier in de verkeer, en verder ook trouwens, het geloof hier overl zie, heb ik me daar dus een beetje op gericht. Zoals de tekening van Senor Santo Nino op de zijkant. IS misschien ook een idee voor Eric? Dan heb je gegarandeerd een gesprek ik de auto :-)
"God is good" en om de man in het geel moest ik ontzettend lachen. Hij verdient een beetje door mensen de jeepneys in te praten en zo. Hij had al een heel aantal malen mij geprobeerd een jeepney in te krijgen, maar dat lukte maar niet. Op een gegeven moment hoor ik hem het traject van een nieuwe jeepney roepen: "Jones, Carbon, Amerika!". Ik heb vreselijk hard gelachen toen ik dat hoorde :-)
Dan nog een plaatje waar de jeepney blijkbaar gesponsord is door een kapsalon.
Op een gegeven moment (eigenlijk al we vrij snel) had ik het met de jeepney als auto wel gehad. Gelukkig zijn er ook best wel een hoop leuke details als je een beetje rondkijkt.
Dan is het ook wel leuk om te zien dat aan de voorkant van de jeepney vrij vaak staat "God bless our trip" en dat ze dan aan de achterkant toch ook maar even vragen of dat gelukt is. Ik vind zelf dit vaak een vraag van niks. Want echt lekker sociaal rijden doen ze toch niet. maar het levert wel mooie plaatjes op.
Ook onderhoud is niet het sterkste punt van de jeepneys. Ik heb ook nog een foto van een reserveband compleet zonder profiel. Die foto is wat mislukt, deze vond ik wel weer mooi. Het lijkt er ook wel op dat er weinig diesel uit de tanks gejat wordt hier.
De nieuwe mode bij de jeepneys is nu dat er mooie Jerrycans op de achterkant hangen. Deze van Winnie de Pooh (hier hadden de kinderen vast inspraak in het design van de jeepney).
En bij deze had de priester vast wat meer inspraak :-)
Hier is de chauffeur vast eerst zeeman geweest, of heeft een familielid die vaart gezorgd dat de jeepney gekocht kon worden
Er zijn blijkbaar ook een paar scholen bij de jeepney makers hier. Was Jozef op de jerrycan hierboven nog zwart behaard, hier is zowel hij als Jezus, toch wel duidelijk blond. Het verfwerk blijft wel erg mooi..
Uiteindelijk vind ik mensen fotograferen toch wel veel leuker. Dus ik ben even van lens gewisseld zodat ik van een wat grotere afstand plaatjes kan maken. En dan lijkt het in de jeepney soms wel alsof je gevangen zit.
Dit meisje was toch wel erg benieuwd wat ik aan het doen was en op een volleerde manier deed ze daarvoor de zonnebril af. Was erg leuk om te zien. Ook om mezelf dan in een van de glazen in actie te zien
Uiteindelijk ben ik toch maar gewoon een beetje gaan struinen en toen kwam ik dit echtpaar tegen. Als pas getrouwde lijkt me het toch wel een gruwel om zo naast elkaar te zitten. Aardig was wel dat ze me allebei aankeken toen ik aankwam lopen, maar toen ik mijn camera ophield, keken zie ieder weer hun eigen kant op.
Gelukkig zijn er overal wel leuke en mooie kinderen die graag op de foto willen, dus dan eindigen we wat minder droevig .
En hij zag het allemaal maar gebeuren, maar kreeg intussen zijn schommelstoel maar niet verkocht.. Dit was weer de oogst van een dagje schieten. Veel liefs en een fijne week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten