het was weer een lekker druk weekend! eerst op vrijdag studeerde de oudste zoon van Sarah af van de middelbare school. Hij ging al naar en national highschool een dorp verder omdat die beter was dan in Minglanilla. Nu studeerde hij af als een van de besten van zijn klas. De ouders dus ape trots. De ceremonie was een heel gebeuren. 500 scholieren in witte pakken.
En dan de trotse RR. Hij is ingeloot voor UP psychologie hier in Cebu. Nu maar hopen dat hij ook een beurs krijgt die ze aan arme studenten uitreiken, want anders kon het wel eens heel moeielijk worden... Daarna snel naar de andere kant van cebu, want daar zou ik nog een paar uurtjes vissen met de paar vliegvissers die Cebu rijk is...
Dan op zaterdag morgen weer met de studenten naar San Remigio voor het vervolg van ons archeologisch veld onderzoek op het strand. Wat kan het leven toch aangenaam zijn... Deze keer in een ander resort en ondanks feit dat de kamers een beetje klein en wat oud zijn, is het wel weer erg mooi. Eventueel kunnen ze voor de kinderen een paar tenten op het terrein plaatsen :-). En omdat een plaatje weer meer zegt dan 1000 woorden, hier zijn de fotos van het elegant beach resort.
de achterkant van het resort, met zwembad en jacuzi.
en het strand naar rechts. Allemaal niet echt verkeerd :-).
Dan uw ervaren gidsen in dit gebied:
Maar goed, we waren dus aan het werk :-). Dus we begonnen met een groepsdiscussie met een aantal oudere bewoners van de barangay. Mooie koppen en een hele hoop verhalen. Maar allemaal in het Cebuano.
Voor de niet filippino een prachtig moment om een handvol fotos van de kinderen te maken hier. Na een tijdje had ik het wel gezien, maar zij nog niet. Dus kwamen ze ons in de barangay hall 'lastig vallen'. Voor spionnen en fotografen geldt dus dat je altijd de deur en de ramen in de gaten moet houden :-)
Na de discussie naar het strand voor een laatste zoektocht
Op zondag hebben zij nog hard gewerkt, terwijl Leny en ik de kwaliteit van het zeewater hebben getest: "helemaal niets mis mee!"
Dat is sowieso wel de houding hier in San Remigio. Dit is het antwoord op de vraag wie het engste is:
Op de terugweg naar huis nog even bij de kerk gestopt, want daar is een echte opgraving aan de gang
en natuurlijk even op de markt.
we hadden dus weer een auto vol met twee soorten bananen (hele trossen), mangos en zoete aardappelen. Allemaal voor nog geen 10 Euro :-). Voorwaarde is dan wel dat ik uit de buurt blijf van de shoppende dames, want dan gaan de prijzen fors omhoog. Net om de hoek van de markt parkeren dus ..
Toen onderweg gegeten bij Borussia. Een plek waar een Duitse bakker en zijn vrouw een bakkerij en een klein eethuisje hebben. Lekker bruin europees volgranenbrood en wat echt Europees (duits) eten. Vooral het brood en het restaurant in een grote rustige tuin waren een verademing!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten