Hoi allemaal,
Als eerste stap voor de verdere ontwikkeling in Oslob hebben we ons perceel
laten inmeten door een landmeter en die heeft ook de piketpaaltjes (of
monumenten zoals ze hier heten) geslagen. Dat was maar goed ook, want gedurende
het proces kwamen er toch weer wat probleempjes om de hoek kijken. Op het
eerste gezicht leek het alsof het huis met de lift een deel van ons perceel had
ingepikt. Dat zou ook betekenen dat ons perceel meer naar het noorden zou
liggen en kleiner zou ziojn dan ons werd verkocht. Ook stond er ineens een te
koop bord inhet perceel. Na nameten en het opvragen van alle officiele
documenten door de landmeter blijkt ons probleem mee te vallen. Er blijkt nog
een perceel te liggen tussen ons en de buren met de lift. Die hebben nu wel een
probleem wanat van hun perceel lijkt een deel ingepikt. Wij willen nu wel een
beetje haast maken met het plaatsen van een hek om everntuele verdere problemen
te voorkomen.
Opgelucht zijn we daarna doorgereden om de punt heen naar Allegria en Badian waar ik nog wat veldwerk had voor het inmeten met GPS van een herbebossings project. Toen we daar aankwamen, bleek onze komst niet helemaal goed gecommunicieerd te zijn, dus de middag konden we niet veel meer doen. Was op zich niet zo heel erg want het was erg mooi. Kawasan falls is een oude toeristen attrcatie in Cebu. Leny was er ooit al eens geweest met de middelbare school. Het is en kilometer of twee lopen langs een rivier met een mooi pad. Er is een kleine waterkracht centrale en uiteindelijk kom je dan uit bij de waterval.
Al met al deed het me een beetje denken aan een kruising tussen de ardennen
en de Filippijnen. Een diep dal met een riviertje en dan veel trappen en zo.
Wel was het de moeite waard. We hadden een hotel pal naast de waterval en dat
was wel weer erg lekker.
De volgende morgen op veldwerk regende het helaas, dus had ik de camera
niet meegenomen. Jammer, want voor een deel was het echt een wildernis toer.
Voor een deel langs de rivier en dan, omdat die door de regen was gezwollen, er
ook doorheen. Een paar keer over een simpele brug (twee bamboe staken naast
elkaar) de rivier over. Mijn gids (ongveer 1.50 meter hoog en een kilo 45) doet
dan gewoon haar slippers uit en banjert er overheen alsof er niets aan de hand
is. Met mijn 85 kilo buigt de bamboe dan toch wel vervaarlijk door J. Even verder was een grotere brug (wel 4
bamboe staken) met een leuning. Ongeveer op knie hoogte. Al met al heb ik het
allemaal overleefd en een deel van het veldwerk gedaan en het goed naar mijn
zin gehad.
Volgens onze gids zijn er noog veel wilde apen in dit gebied en als je
vroeg bent, dan kun je ze bij de rivier ook zien. De boeren moeten hier hun
mais ook bewaken, want anders dan gaan de apen er mee vandoor. Al met al wel
genoeg om iets meer met ecotoerisme te doen lijkt me.
Daarna nog op een andere lokatie gewerkt en dan weer terug naar huis. Als
pa en ma komen, dan is het allemaal wel te combineren in een paar dagen om het
eiland. De riviertoer in Aloguinsan, dit, dan naar oslob en weer terug in een
paar dagen.
