Uiteindelijk is het dan toch gelukt. Op 14 augustus zijn Leny en ik eindelijk getrouwd. Na jaren van juridisch getouwtrek en maanden van voorbereidingen zijn we dan zo ver. Vooral de hele papierwinkel die zowel de Nederlandse ambassade als de Filippijnse overheid wilden hebben was onafzienbaar. Maar dan toch eindelijk. Met de familie in de Filippijnen hadden we in het Maribago Blue Water resort een eilandje gehuurd. Op de achtergrond zie je het liggen. Zowel de eigenlijke ceremonie als de receptie vonden hier plaats.
Om er te komen moesten we met een klein bootje naar de overkant. De heenweg was best wel lastig want het was eb. En dan staat er niet zo veel water in de lagune. De terugweg ging gelukkig wat gemakkelijker. Al heel gauw bleek dat Lenys vader niet in zo'n goede stemming was. Nu lacht hij wel vaker niet, maar nu was het wel erg. Al gauw kwamen we achter de reden: hij was voor de bruiloft naar de binnenstad geweest om schoenen te kopen voor bij zijn pak. Nu was al zo'n 20 jaar in de binnenstad geweest, maar hij moest en zou naar een speciale winkel. Daar aangekomen dure schoenen gekocht en daarna op de bon geslingerd voor het illegaal oversteken. Al met al waren de schoenen dus wel erg duur. Hij liet zich dan ook in het bootje dragen :-).
Iedereen was mooi aangekleed en de stemming was ook goed. Leny's tante had het haar van de dames nog eens verzorgd, dus alles was in orde.
De ochtend van de bruiloft had het nog gehoosd, maar gelukkig was het weer prima toen we gingen trouwenOp het eilandje ware een paar grote party tenten klaar gezet voor de receptie en voor de ceremonie was er een compleet ingerichte steiger.
Toen iedereen al op het eiland was en in de rij was geplaatst voor de ceremonie mochten wij naar boven lopen. trouwen betekent ook hier toch ook wel wachten :-). Nu hadden we daar wel een beetje rekening mee gehouden, dus we hadden een fotobooth geregeld. Een soort van fotocabine met een aantal gekke hoeden en pruiken en dan krijg je de fotos meteen mee.
Leny zag er in haar jurk heel mooi uit. grappig is wel dat we eerst een jurk wouden huren, maar via een nicht van leny kregen we een naaister en die kon het doen voor minder dan de helft van het budget van de verhuur. Duidelijk dus.
En dan mogen wij, als bijna getrouwd stel ook naar de ceremonie toe. Ontzettend leuk om dan iedereen te zien die speciaal hiervoor gekomen is. Veel familie van uit de Filipijnen, vrienden en ook zeker een hele flinke delegatie vanuit Nederland!.
Na een korte ceremonie in het zonnetje was het dan tijd om te gaan eten en voor de receptie.
Maar voordat je hier aan tafel kunt, moet er eerst nog heel wat gebeuren. Picture, Picture! Bij een bruiloft geldt hier een heel schema van officiële foto's die gemaakt moeten worden. En dat moet dan dus eerst.
Het bruidspaar met de familie van de bruid, van bruidegom etc.
Met de getuigen
En met alle vrienden uit de Filippijnen en dan nog wat meer foto's. Zoals met beide ouders :-)
En dan zijn we dus, zoals ze hier zo mooi zeggen: Mr and Misses Pakes :-)
Nog even gauw met de fotograaf een eindje uit de weg voor de foto
Een speech van de vader van de bruidegom
Francis ging ook als een speer met zijn speech als best man en met de powerpoint van Marijke en hem. Men vond zijn erg Engelse accent hier erg leuk en ook de presentatie is iets wat ze hier niet kennen, maar dat zou wel eens kunnen veranderen :-)
Dan was er een hele mooie taart. En als je door de halve centimeter glazuur heen komt, dan was hij ook best wel lekker. Laat je alleen niet helemaal foppen. De onderste 5 centimeter van iedere laag is gewoon piepschuim :-). Dan weet je ook meteen waarom de glazuur zo dik is :-)
Volgens mij heeft iedereen zich wel geamuseerd. Mijn ouders lijken het in ieder geval wel naar hun zin te hebben :-)
En zo zag het er dan uit toen we er mee stopten tegen een uur of 10.
De volgende dag is iedereen lekker op vakantie gegaan naar Bohol en wij hebben de dag besteed met uitslapen in het resort en cadeautjes uitpakken. 's Avonds ben ik nog even goed door mijn enkel gegaan, maar dat mag de pret niet meer drukken. Toen wij ook in Bohol aankwamen was iedereen druk aan het genieten van de vakantie. Nog even een statie portret en hoe ik er maar even mee op :-)
